Aller au contenu

ritaeyî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
ritaeyî ertaeyî rtaeyî

Etimolodjeye

[candjî]

bodje « taey- » ‎(« taeyî ») avou l’ betchete « ri- » des viebes

Prononçaedje

[candjî]
Ovrî ki rtaeye on cede so s' houpî

Viebe

[candjî]

ritaeyî (viebe å coplemint) (2inme troke) (codjowaedje)

  1. racourti tot côpant, aprume tot djåzant d' èn åbe.
    • À l’ sôrtîye dë l’ëviêr, lès-ovrîs dè l’ comëne, ont v’në r’tayi sès coches èt lî arindjî one bèle tièsse— Marcelle Fochon-UIyttebroeck, Lë vî sau dè l' rouwe dè vëladje.

Sinonimeye

[candjî]

ricôper

Parintaedje

[candjî]

ritaeye, ritaeyeu, ritaeyon

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ritaeyî