Aller au contenu

riwaitaedje

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
riwaitaedje erwaitaedje rwaitaedje

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « riwait- », bodje A do viebe « riwaitî » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
riwaitaedje riwaitaedjes

riwaitaedje omrin

  1. manire di rwaitî (ene sacwè) tot tuzant.
    • End a onk k' a rmetou li rwaitaedje del vatche å Rwanda a çou k' on voet dins l' societé indyinne Lucyin Mahin.
    • Ces djins la ont-st èn ôte riwaitaedje ki nozôtes sol passaedje do walon ås djonnes Joël Thiry (fråze rifondowe et rarindjeye).
  2. manire k' on vos rwaite, espression des ouys.
    • Dji m' rapele si drole di rwaitaedje: elle esteut blåwe après l' operåcion.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : C13, R13

Ratournaedjes

[candjî]
manire di rwaitî ene sacwè, tot tuzant
manire k' on vos rwaite ene sacwè