sôr
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « sôr » u « sôrt » ? (li scrijhaedje "sôrt" est tot l' minme li pus corant, d' ostant pus k' on ritrouve bén li "t" dins ls ôtes lingaedjes romans (fr:sort, it:sorte, es:suerte))
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.Sustantif
[candjî]sôr omrin
- li destinêye, veyowe come li cåze di çou k' arive el vicåreye.
- nouk n' est contin di s' sôr.
- Les meye pititès tchintreyes
Ki fèt l' sôr di l' ovrî moens laid— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Eco todis", tome 34, p. 131 (fråze rifondowe).
- emacralaedje.
Ratourneures
[candjî]- tirer å sôrt : tchoezi a l' astcheyance (tot leyant l' sôrt decider).
- taper on sôr : emacraler. rl a: tchôkî, segnî.
- diner di s’ sôrt.
- I vs grawyive seur bén e vinte, la k’ vosse cuzén Djannesse m’ end aveut dné d’ vosse sôrt ? — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.28 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]
sôr
Francès : mauvais sort (fr)
Sustantif
[candjî]sôr femrin