sonre
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje vî francike * "sunor" (pourcea).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɔ̃ʀ/ /soːʀ/ /sãʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɔ̃ʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| sonre | sonres |
sonre femrin (vî mot)
- tropea di tos les pourceas do viyaedje k’ alént ås glands et ås fayenes dins les bwès, del Tossint disk’ a Påke.
- On grand båbô d' Vierton vineut wårder l' sonre po magnî les fayenes dins les bos d' Arantmont. — Albert Yande (fråze rifondowe).
- Dinltins, so l’ Årdene, i gn aveut bråmint des grands bwès, des virêyes et do gros bwès, hesses, tchinnes, evnd., et les ptitès djins ki plént ahiver on coshet li metént a l’ sonre tos les djoûs å matén. — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
- Li gamén aléve d' ene cinse a l' ôte po fé sacwantès corwêyes: ramasser do bwès, mode les vatches (...), wårder l' sonre dins les bwès (...). — Lucyin Mahin.
Parintaedje
[candjî]Omofoneye possibe
[candjî]/soːʀ/, /sɔ̃ʀ/ : sôr (emacralaedje); sôre (raece, sacwè)
