Aller au contenu

spoûsler

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
spoûsler sipoûsler espoûsler

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « poûsler », avou l’ betchete « s- » di rsaetchaedje des viebes çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -ler » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

spoûsler (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)

  1. rissaetchî les poûssires di (on meube, ene playe, evnd).
    • L’ efant est tot dschavé, el fåt spoûsler. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Zande a stî rcweri on vî becson ; li spoûsler comifåt, rigonfler les pneus, recråxhî li tchinne et les cåbes des frins. Lucyin Mahin, Vera.
  2. cafroyî li pwel d’ (ene biesse).
    • C’ est Meleye ki va spoûsler li tchvå.
  3. bouxhî mwints côps so (ene sakî, ene biesse).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
rissaetchî les poûssires di
cafroyî ene biesse
bouxhî so