tén

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « tini ».

Prononçaedje[candjî]

Codjowas[candjî]

tén

  1. indicatif prezintrece, prumire djin do singulî, do viebe « tini »
    • Dji vos tén a gogne, monparan !
    • Coucou, mazindje,
      Ki ti n’ tén dj’,
      T’ as magnî m’ tåte
      A brimbådes ;
      ti mel rindrès
      A ptits bokets
      Ou ti m’ dirès
      Cwand dji m’ mareyrè. — rime-rame a môde do xhufla del mazindje.
  2. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « tini »
    1. eployaedje å plin sins
      • Tén bon, valet, dj’ arive !
    2. mostere k’ on vén di rtuzer ene sacwè.
      • Tén, nén pus lon k’ ir, dj’ a ristî al fosse et dji loukive houyî Isi Steinweg.

Omofoneye possibe[candjî]

Ratourneures[candjî]

  1. Bén tén don ! : response po-z accepter bén voltî.
    • — Vouss on boket d’ dorêye ?
      Bén tén don !
  2. Tén ! La rén ! : dijhêye a môde di rirêye, cwand on dit tén ! po rmarker ene sacwè ; ça mostere l’ adire avou tén ! k’ on dit cwand on dene ene sacwè.

Omofoneye possibe[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

indicatif prezintrece 1ire djin do singuli di tini
kimandeu atôtchî di tini