Aller au contenu

touma

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « toumer », avou l’ cawete « -a » (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2000).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

touma omrin

  1. håsse di todi toumer, difåt d’ onk (ene) ki toume tofer, maladeye ki fwait toumer.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
touma
  • Francès : tendance à la chute