Aller au contenu

trimpe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « trimper ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
trimpe trimpes

trimpe femrin

  1. dobleure (volêye di côps et pierdaedje sins rispiter).
  2. trimpaedje d' ene usteye di fier foirdjeye å feu, po l' rafroedi.
    • Les marixhås, cwand i fjhént leus usteyes, divant leu trimpe, po n' nén ki l' fier broûle, i tapént ene pougneye di foite tere dins l' feu (Raymond Ménager).

Ratourneures

[candjî]
  1. di s’ trimpe.
    • Adon, c' e-st onk di vosse trimpe, cila ? Dijhoz l' vraiy. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896) (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
volêye di côps Loukîz a : Motyince:volêye di côps/walon
trimpaedje d' on fier

Codjowas

[candjî]

trimpe

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « trimper ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « trimper ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « trimper ».