vîlwè

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « veilloir » (minme sinse), lu-minme do bodje francès « veille » (woeye, ewoeye).

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /viː.ˈlwɛ/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /viː.ˈlwɛ/
• Ricepeures : vî·lwè

Sustantif

singulî	pluriyal
vîlwè	vîlwès

vîlwè omrin

1. (coirbijhreye) (vî mot) banc do coibjhî.
   • On vîlwè avou des usteyes di coibjhî — Motî Haust (fråze rifondowe).
   • Vosse vîlwè est tot cmagnî : i vs endè fåt on noû — Motî Forir (fråze rifondowe).
   • A droete del sinne, ene finiesse; sol divant, on vîlwè avou kékès usteyes di coibjhî, å meur kékès fômes. — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, « Li savtî », 77-143 (fråze rifondowe).
   • A gåtche, on vîlwè avou des usteyes di coibjhî. Tene d' aiwe, pî d' fier, trintchwès, cur, solés, passete, etc. — Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.2 (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

• coibjhire

Ortografeyes

Divant 1900 :

• vîloi : E203 ^(lére)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• vîlwè : E1

Li mot n’ est nén dins : C61, G100

Sipårdaedje do mot

w. do Levant

Ratournaedjes

banc d' coibjhî

• Francès : veilloir ^(fr), établi de cordonnier ^(fr)