violete
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « violete », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /vjɔ.ˈlɛt/ /vi.jɔ.ˈlɛt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vjɔ.ˈlɛt/
- Ricepeures : vio·lete
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
violete | violetes |
violete femrin
- pitite violêye fleur.
- Li violete, por mi, c’ esteut ene fleur k’ aveut on sint-bon djamåy parey. — Lucien Somme (fråze rifondowe).
- Dji n’ pou rovyî k’ el såjhon des violetes,
Ele mi dérit :
Louke ces oujheas apîçtés sol coxhete… — Nicolas Defrecheux, Leyîz-m’ plorer (fråze rifondowe).
-
Des violetes.
Parintaedje
[candjî]c’ est nén totes rôzes et totes violetes