Aller au contenu

wåmale

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje "wåm-" (loukîz a : "", "wåmer"), avou l’ cawete « -ale »

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
wåmale wåmales

wåmale femrin

  1. pitit po loumer u broûler.
  2. tchandele.
    • Mi wåmale est houte, dji n' a nole brocale; Drovoz mu vost ouxh, ca c' e-st ene bele cale (tchanson d' efants "al clairté del bele").
    • Des portraits di leu bateme, k' i poirtént – valets et båsheles – des blancs dvantrins et des wåmales Lucyin Mahin, Vera.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

(pitit wå po loumer u broûler)

wåmale

(tchandele)

wåmale