Aller au contenu

waerleu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje vî francike « wari wulf » (minme sinse), avou ratournaedje di «wulf» a «leu»; adon directumint racuzinåve avou l' inglès « werewolf », l' almand « Werwolf », li neyerlandès « weerwolf », li daenwès « varulv », li suwedwès « varulv »; l' aplacaedje ordinaire des minmes mots do minme mot a dné «leu-waerou».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
waerleu waerleus

waerleu omrin

  1. (doûce creyance) (no d’ tolu) ome ki s' candje a leu, et fé do må ås djins.
    • C' est ddja tolminme on pô drole di vey èn efant ki n' a pont d' ådje si plaire a-z ôre totes les shijhes des cayets d' macralreye u des contes di waerleus Lucyin Mahin.
  2. ome brouxhir ki trinne avå les voyes, et ki fwait sogne.
    • Bén sacré grand waerleu, avou t' mouzon come plinne lune et tes ouys come ene marcote ! Robert Mathieu (fråze rifondowe).
    • Leyoz mu cori come li waerleu ki fote ses strenses dins les rouwales Émile Gilliard (fråze rifondowe).
    • C' esteut on grand waerleu k' on veyeut berôler mierseu ttavå les campagnes Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  3. (pa stindaedje do sinse) waeraxhe tins, rimetou a djin.
    • Dji so l' pemî stocaesse ki l' tonoere a coixhî
      Et so mes coxhes setcheyes, on voet flani les foyes
      Ki l' grand waerleu d' ivier, tins k' serè-st on fafouye
      A vnou gougnî, råyî, casser, dispårpiyî Jean Guillaume, Disk' å solea p. 93 (fråze rifondowe).
  4. (no d’ inseke) sôre di fåtcheu.

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C62, R13

Ratournaedjes

[candjî]
ome ki s' candje a leu
brouxhir ome ki trinne tocosté

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike waerleu so Wikipedia