wangne

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Svierba do viebe «wangnî»

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
wangne wangnes

wangne femrin

  1. çou k' on a wangnî.
    • C' esteut des ptitès wangnes, saiss, adon.
    • Tos côps l' ouy clawé so s' ridant
      Rascodant ses ledjirès wangnes
      Sins måy sondjî a fé ene sipågne
      — Ep. Martial, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, ‘’Li savtî des recoletes’’, 69-73 (fråze rifondowe).
    • Loukîz, si djel schoûtéve, i fåreut tos les djoûs
      Lyi leyî tos ses wangnes po s' rimpli come èn oû
      — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje[candjî]

wangne-corti

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

wangne

Codjowas[candjî]

wangne

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « wangnî ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « wangnî ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « wangnî ».

Mots d’ aplacaedje[candjî]

wangne-pwin