alôrse
Adviebe
[candjî]Adviebe
[candjî]alôrse
- adon.
- Cwand les Francès nd åront ralé, Les crapådes si lairont crever Tolmonde alôrse les couyonrè (Les viyaedjes di Loncin et d' Awans, tchanson d' 1792).
- Vocial ene pitite lisse des lives k' on s' sierveut alôrse po lére — Motî Forir (fråze rifondowe).
- F. alors, à ce moment, à cette époque.
- dabôrd, ça fwait ki.
- Alôrse, come convnou, Fifine pout sôrti do bwès, si mete a cwate pates, et cmincî a zoupler come on lapén, ey e minme tins, bawer come on tchivroû — Ernest Benoit (fråze rifondowe).
- F. alors, dès lors.
Etimolodjeye : riwalonijhî calcaedje do F. "alors", (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1750).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- alôrse : R12
Parintêye : lôrse.