Aller au contenu

asticote

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Femrinne cogne di çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -icote ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
asticote asticotes

asticote femrin

  1. målåjhmince po fé åk.
    • L' imådje mostere des valeurs moyenes par moes, rilevêyes dins les deus cas; a gåtche, n a des ponts ki mankèt, cåze des asticotes electrikes Live Vandeschueren sol radon, p. 266 (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Mins i dmeure co ene pitite asticote, paret ! C' est vosse pårin, loukîz la, ki nos tént astok. Henri Simon, "Janète" (1911), (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.161 (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ medcén) pitit må.

Sinonimeye

[candjî]
målåjhmince po fé åk
pitit må

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
målåjhmince po fé åk Loukîz a : Motyince:målåjhmince po fé åk/walon
pitit må