avnant
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « avini » avou l’ cawete « -ant ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /av.ˈnã/
- Ricepeures : av·nant
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | avnant | avnants |
| femrin padrî | avnante | avnantes |
| femrin padvant | avnante | avnantès |
avnant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- amiståve, ki les djins voeyèt voltî
- C’esteu ene pitite comere mo sûteye, ki riyéve tofer, foirt avnante avou tertos. — Lucyin Mahin, Vera, p.47 (fråze rifondowe).
- Li coibjhî, on ptit rabodrou ki l' mestî aveut co rastroeti, esteut avnant avou tot l' monde (R. Dedoyard)
- bea, djoli, avou ene shonnance comifåt
- Dji so co assez vete, parint, po d' ene comere ene miete pus avnante et pus tchårnêye. — Gabrielle Bernard (fråze rifondowe).
- Por lu l' Bon Diu, c' esteut s' boursete !…
Ossu, cwand s' fi djåza d' mayon,
I meta-st a l' ouxh si tchesson,
Tot dhîfrant l' avnante bierdjirete — Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.85 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe). - Avinante façåde si nozêye
Avou vos fniesses a ptits cwåreas,
Vos estîz gåye come ene maryêye
Cwand l' fiesse rekinkéve totafwait!— Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 55 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]- (amiståve): vayant, djinti, avnant, plaijhant, binamé, ki c’ est plaijhi d’ lu
- (bea, djoli) nozé, djoli, gåy
