Aller au contenu

bådje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « bådje », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
bådje bådjes

bådje femrin

  1. pitite naçale (come les cenes d’ on passeu d’ aiwe).
    • On direut k’ il a comprins k’ on l’ houkive : li bådje rivént tot doûçmint. Chantal Denis (fråze rifondowe).
    • Twe ki l' sovnir ramoenne so mi êrive si temtante
      Come li bådje å pôrt
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 104 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
pitite naçale