Aller au contenu

breter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « brete » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes, racuzinåve avou l’ vî francès « bretter » (esse todi presse a s’ bate e duwel).

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

breter (v. sins coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)

  1. cweri mizere ås ôtes.
    • I brete todi avou tertos. D.T.W (fråze rifondowe).
    • I vnèt di s’ maryî et i n’ fijhèt ki d’ breter. Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
  2. (viebe å prono) si bate.
    • I s’ ont co breté ayir. D.T.W.
    • Li bijhe eyet l’ solea s’ bretént, tchaeconk acertinant k’ il esteut l’ pus foirt Jean Cayron, ratournant ene fåve d’ Ezope, Li bijhe et l’ solea (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

si margayî; Loukîz a : « si margayî ».

Ratournaedjes

[candjî]
cweri mizere ås ôtes Loukîz a : si margayî