Aller au contenu

breya

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « brey- », bodje A do viebe « braire », avou l’ cawete « -a ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
breya breyas

breya omrin

  1. zine di tchoûler po on rén.
    • Cwè çk’ il a k’ i tchoûle toltins ? bén il a l’ breya !
  2. (mot d’ medcén) coraedje di låmes a cåze d’ ene maladeye des ouys.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
breya
  • Francès : tempéremment pleurnichard