cantinî
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « catene » avou l’ cawete « -î »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kuh.ˈniː/ /kyːʒ.ˈniː/ /kuh.niːʀ/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî jh)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kuʒ.ˈniː/
- Ricepeures : can·ti·nî
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | cantinî | cantinîs |
femrin | cantinire | cantinires |
cantinî omrin
- ome (feme) ki fwait a magnî dvins ene cazere, ene sicole.
- Les cantinîs et les cantinires di l' årmêye. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Dji so ene clapante cantinire
Del gåre civike di nosse payis. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Cantiniére di gârd-civique" (fråze rifondowe).