Aller au contenu

carougne

Èn årtike di Wiccionaire.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do picård « carougne » (minme sinse)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
carougne carougnes

carougne femrin

  1. crevêye biesse.
    • I powe li carougne cial.
  2. djin ki bouxhe voltî so des pus ptits.
    • C’ est ene carougne avou ses efants. D.T.W.
  3. biesse målåjheye (ki pite, ki hagne).
    • A l’ carougne, ci vatche la !
    • Ça n’ a nén stî åjhey di l’ etraityî, cisse carougne la ! Motî d’ Bastogne, a « atrêter » (fråze rifondowe).
    • Cisse carougne la ndè ramassé ene, di bastonåde ! Motî d’ Bastogne, a « bastonåde » (fråze rifondowe).
  4. Modele:trait traitaedje (purade a ene kimere).
    • A l’ viye carougne, ci feme la !

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
E li scrîta (1100-1600) :
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
carougne