carougne

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Etimolodjeye[candjî]

Calcaedje do picård « carougne » (minme sinse)

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
carougne carougnes

carougne femrin

  1. crevêye biesse.
    • I powe li carougne cial.
  2. djin ki bouxhe voltî so des pus ptits.
    • C’ est ene carougne avou ses efants. D.T.W.
  3. biesse målåjheye (ki pite, ki hagne).
    • A l’ carougne, ci vatche la !
    • Ça n’ a nén stî åjhey di l’ etraityî, cisse carougne la ! Motî d’ Bastogne, a « atrêter » (fråze rifondowe).
    • Cisse carougne la ndè ramassé ene, di bastonåde ! Motî d’ Bastogne, a « bastonåde » (fråze rifondowe).
  4. Modele:trait traitaedje (purade a ene kimere).
    • A l’ viye carougne, ci feme la !

Parintaedje[candjî]

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

E li scrîta (1100-1600) :
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

carougne