cigåre
Apparence
-
On cigåre.
Etimolodjeye
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « cigåre », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /si.ˈɡaːʀ/ /si.ˈɡɔːʀ/ (fok deus prononçaedjes) (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /si.ˈɡɔːʀ/
- Ricepeures : ci·gåre
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
cigåre | cigåres |
cigåre omrin
- rôlea d’ foyes di toubak aspatêyes ey erôlêyes, po foumer sins pupe.
- On djonne blanc-betch pinse esse on ome cwand il a l’ cigåre el boke. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Et asteure, dji m' va peter on cigåre e djårdén. — Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.24 (fråze rifondowe).
- On gosta d' totes lès sôres
Du cigâres èt d' bwèssons. — Camille Gaspard.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :