Aller au contenu

cougneye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « cougnî » avou l’ cawete « -eye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cougneye cougneyes

cougneye femrin

  1. sôre di hepe.
    • I fåt qu’on l’åye al tére ! C’è-st-å toûr dès cougnêyes :
      èles l’ataquèt po l’ pîd. Li bwès, deûr come dè fiér,
      tint bon conte lès-ac’seûres dès hagnantès-ustèyes.
      Li brès′ dès-omes falih ; mins, so l’ timps qu’onk si r’hape,
      in-aute riprind l’ovrèdje.
      Henri Simon.
  2. (mot d’ boledjreye-påstedjreye) sôre di plat cougnet po coper l’ påsse.

Ratourneures

[candjî]
  1. aler å bwès sins cougneye : voleur fé ene sacwè sins esse bén ahessî.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
cougneye
e boledjreye, påstedjreye