courtizer

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje itålyin « corteggiare » (minme sinse)

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /kuːr.ti.ˈzɛ/ /kuʀ.ti.ˈze/ /kur.ti.ˈzɛ/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /kuːʀ.ti.ˈze/
• Ricepeures : cour·ti·zer

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	courtize
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	courtizez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	courtizans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	courtiznut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	courtizrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	courtizéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	courtize
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	courtizé
Ôtes codjowaedjes	come bouter

courtizer (v. sins coplemint) (v. å nén dit coplemint)

1. (dujhance sociåle) aler vey ene djonne feye (po on djonne ome) u l' contråve, avou l' idêye di fôrmer ene cope.
   • Li pere trouve ki s’ valet a rompou ses acoirdayes avou l’ blanke comere k’ i courtizéve avou leye. — Émile Pècheur (fråze rifondowe).
2. fé tot çou k’ on pout po bén plaire a ene sakî, dins l’ idêye d' esse bén veyou d' leye.

Parintaedje

• courtizaedje, courtizeu
• ricourtizeu

Sinonimeye

• hanter, fé åtoû

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• coûrtizer : C9
• courtisè : C1

E rfondou walon :

• cortizer : R9 (rifondaedje ricandjî enawaire) ^(lére)
• courtizer : R10 ^(lére), R13

Ratournaedjes

aler vey ene djonne feye, on djonne ome po fôrmer ene cope

• Francès : sortir avec ^(fr), fréquenter ^(fr)