Aller au contenu

craboye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : crabaye.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « craboye » u « graboye » ? (crabouye)

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje neyerlandès « krabbelen » ‎(« greter »).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
craboye craboyes

craboye femrin

  1. sitindêye nén plate, a groubiotes.
    • Djouwer ås måyes divins les craboyes. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Ké tier ! Ci n' est ki totès craboyes ! Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Divins totes les craboyes des åmes,
      D' ene a l' ôte, mes loukeures rôlèt,
      Drî les påpires dji voe les låmes
      S' efiler come èn on tchaplet. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), p.2 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots vijhéns

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E89

Ratournaedjes

[candjî]

Waitîz eto

[candjî]