Aller au contenu

cwite

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Cwîte, cwité.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « quietus » (coe, påjhire).

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin
et femrin
cwite cwites

cwite omrin et femrin (purade eployî come addjectif sudjetrece)

  1. ki n' doet rén a nolu.
    • Dji vos a rpayî ttafwait; asteure, nos estans cwites.

Ratourneures

[candjî]
  1. cwite et lidje
  2. esse cwite (di), si mete cwite (di), si fé cwite (di)
  3. cwite a
  4. fé påye et cwite

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
ki n' doet pus rén

Codjowas

[candjî]

cwite

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « cwiter ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « cwiter ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « cwiter ».