dicipe
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Calcaedje do francès « disciple » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /di.ˈsip/ /dœ.ˈsœp/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.ˈsip/
- Ricepeures : di·cipe
Sustantif
[candjî]dicipe omrin et femrin
- (rilidjon crustinne) onk ki shuveut Djezus-Cri.
- Après ça, Djezus et ses dicipes arivît el Djudêye — Jean-Marie Lecomte, Evandjîle sint Djan (ratournaedje) (fråze rifondowe).
- Djezus aveut bråmint des dicipes; minme Djudas nd esteut onk : c' est marké dins l' eglijhe di Yite {{s-rif|FO104|a « disciple »}
- li ci u l' cene ki shût on mwaisse, on filozofe, on teyolodjin, on fjheu d' rimeas; li mimbe d' ene soce basteye al memwere d' on grand ome.
- C' esteut
- Les dicipes da Françwès Bovesse.
- Il ont fwait ene soce eyet l' lomer les Dicipes da Stiernet.
Ratourneures
[candjî]- Les Dicipes da Jules Claskin : no d' ene soce di scrijheus e walon.
- Les Dicipes da Chenier : no d' ene dramatike e walon.