Aller au contenu

docsal

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : docså, docsâl.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje do latén d' eglijhe «doxale», lu-minme do bodje vî grek «δόξƞ» (dóxƞ : såme, tchant d' eglijhe, ime), adon racuzinåve avou l' neyerlandès « doksaal » et l' almand « Doxale ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
docsal docsals

docsal omrin

  1. (e l’ eglijhe catolike) plaece d' ene eglijhe sovint metowe å dzeu del poite d' intrêye, avou les ôres.
    • Cwand dj' esteut djonne, dj' aléve tchanter so l' docsal.
    • Å vraiy, avou leu-z adawiante tchantreye
      Ki vs mete e l’ åme ene doûce miråcoleye,
      Åtoû d’ lu, les sapéns lyi fjhèt-st on bea docsal
      Et d’ å lon, bén des djins, pinsant vey ene eglijhe,
      S’ ehåstèt. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Li plope », 1923, p.33 (fråze rifondowe).
    • Les caisses avou les bokets des sipiyeyès posteures estént catcheyes en on refonçmint padzo l' docsal Émile Gilliard (fråze rifondowe).
    • Et cwand faleut monter å docsal po-z aler shofler Lucien Somme (fråze rifondowe).
    • Il estént come des grandès ôres å docsal del loumire Albert Lovegnée (fråze rifondowe).
    • I s' va aspoyî a ene pilasse ki sotént l' docsal Félicien Barry (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

djubé

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
plaece å hôt d' ene eglijhe, dizeu l' intrêye

Sourdants

[candjî]

Rifondaedje: Bate di dvize so ene pådje di copene d' uzeu

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike docsal so Wikipedia