Aller au contenu

dorêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « dorêye », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
dorêye dorêyes

dorêye femrin

  1. påstedjreye k’ on rôle li mwairon po fé on tene rond, 15 a 20 lådje, et l’ mete dins ene platene, pu arindjî des fruts dso u ôte tchoi, et lzès mete a cure e for.
    • Li tchambe sint bon come on forni cwand on vént d’ tirer les dorêyes. Joseph Calozet (fråze rifondowe).
    • Et, sol pezante tåve del coujhene,
      Ki tot l’ monde si rapoûle åtoû,
      Dispoy li mwaisse disk’ å hierdî,
      On-z etaesse dorêyes et wasteas. Henri Simon (fråze rifondowe).
    • On vna rboere li cafè avou del dorêye la k' faleut hagnî sacwants côps dvins amå d' esse å côrin Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 37 (fråze rifondowe).
    • Vloz vs co on ptit boket d' dorêye ?Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
dorêye