Aller au contenu

rimarke

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di ermarke)

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje "marke", betchete ri-

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
r(i)marke r(i)markes

rimarke u ermarke / rmarke femrin

  1. sacwè k' on mete a ene plaece po s' î rtrover.
    • Et dispoy, dj’ a todi poirté
      Cisse rimarke del fatålité
      Ki m’ Donnêye m’ ramouya d’ ses låmesJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.72, “L’Onai d’ôr” (fråze rifondowe).
    • Èm grand-pa fjheut ene rimarke so èn åbe po vey a kéne hôteur k' i l' faleut côper, ou so ene boteye, po vey disk' a yu ç' k' on-z aveut boevou, ou djusk' a eyu k' on pleut bén boere!). Oudonbén, i djheut ki téle plaece ou téle plaece esteut ene rimarke po saveur eyu çk' i faleut tourner Lorint Hendschel.
    Loukîz a : hetche.
    F. marque, trace, repère.
  2. ptit cårton k' on stitche en on live po rtrover ene pådje pus åjheymint. Ingl. bookmark.
    fé ene rimarke : ployî l' coine do live po vey la k' on-z a-st arivé d' lére.
  3. rimarkes (mot d' éndjolisse) plaece so on betchteu k' on clitche dissu po rtrover les waibes k' on va vey li pus voltî. Ingl. bookmark;
    F. favoris.
  4. rimostrance.
    • Il a tofer des rmarkes do sorwoeyant.
    F. remarque, reproche, .
  5. criticaedje k' on fwait direk a ene sakî.
    • I n' aveut nén trop bén inmé l' ermarke, mins ç' n' est nén çoula ki m' tracasséve Jean Goffart (fråze rifondowe).
    F. remarque, allusion, critike, sous-entendu.

Parintaedje

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :