Aller au contenu

ermitaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « ermitage » (minme sinse), avou l’ cawete « -aedje »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ermitaedje ermitaedjes

ermitaedje omrin

  1. la ki vike èn ermite, mierseu ou d' ôtes.
    • Vinoz mi vey divins mi ptit ermitaedje Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Dimwin, nos alans viziter l' ermitaedje Sint-Tibåd a Marcour Joël Thiry (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint), (belès-letes) retrôclé ratret e cour del nateure.
    • Et tot åtoû d' nost ermitaedje,
      Por vos dji freu soude, dvins tot tins,
      Di l' erî-såjhon les frutaedjes
      Martin Lejeune, Po s' novèl an (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]
bele plaece

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :


Ratournaedjes

[candjî]
la ki vike èn ermite, mierseu ou d' ôtes
retrôclé ratret e cour del nateure