Aller au contenu

ferone

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : fèrome.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « fer- » ‎(« fier ») avou l’ cawete « -one »; li M des cognes do 20inme sieke, c' est on ridaedje N/M.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ferone ferones

ferone femrin

  1. (mot des cinsîs) anea metou å dbout do mantche del po serer l' cawe del lame.
  2. (mot d’ l’ imprimreye) pitite coine di metå metowe al riloyeure d' on live.
    • Li macrea î rastrind ene hiede di renis al pus råle
      Ene tiesse di moirt; on live k' a des ferones d' årdjint… — Paul Villers, Li spér del cinse (fråze rifondowe et rarindjeye).
  3. (imådjreçmint) mwin d' fier d' on dictateur.
    • Houte del plecsiglaece, il aveut veyou ene coroye d' årdjint ki rglatixheut el nute: Mouze esteut la, dizo l' ferone da Hitler Dieudonné Boverie, Li loumire pierdowe (fråze rifondowe). (p. 25)

Ratourneures

[candjî]
  1. viker do l’ ferone di : viker dzo l' spotchaedje di
    • Li manant qui vique et qui moûrt dizo l’fèrôme dè signeûr, èl lome li tchèstê mådit Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 27.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
E li scrîta (1100-1600) :
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
anea d' on manche di få
mwin d' fier d' on dictateur
viker dzo l' ferone di