Aller au contenu

fôrtune

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : fortune.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « fortune » (minme sinse)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
fôrtune fôrtunes

fôrtune femrin

  1. ritchesse (purade e cwårs) d' ene djin.
    • (Kimint a-t fwait po-z) acweri del fôrtune insi Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Il a leyî s' fôrtune a ses efants Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Il a vnou a pîs dschås, et il a ramassé ene fôrtune Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Pol fôrtune on rnoye totafwait,
      Li pus nôbe toûne a mizeråbe ; Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li dieraine atote", p.31 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

infôrtune

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Fås amisse

[candjî]

Li mot "fôrtune" a moens di sinses ki l' francès «fortune»; i n' vout nén dire (ou n' vout pus dire)[1] "tchance", "astcheyance", metans.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

[candjî]
ritchesse e cwårs d' ene djin

Pî-notes

[candjî]
  1. gn a co des egzimpes di ces sinses la dins l' motî Forir (E203), mins i polèt esse rissintous come "årtificiels"