Aller au contenu

lai-m’-e-påye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje avou loyeure di : «lai» + «m’» + «e» + «påye».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantivire

[candjî]

lai-m’-e-påye (nén candjåve), todi pluriyal

  1. håsse k' on n' djåze pus avou vos, tot vos leyant tuzer a vos mehins, dins les ratourneures : «plin d’ lai-m’-e-påye», «tot plin d’ lai-m’-e-påye», «rimpli d’ lai-m’-e-påye».
    • Dji so toplin di lai-m’-e-påye; o! po ç' côp ci, c' est todi pé Simon de Harlez, dins Les ipocondes (fråze rifondowe).
    • E corti d' nosse måjhone, i crexheut-st on rôzî,
      I crexheut-st on rôzî tot plin d' lai-m’-e-påye,
      I crexheut-st on rôzî rimpli d' tos mehins
      Et k' on n' acontéve nén Henri Simon, dins Li ptit rôzî (fråze rifondowe).
    • Djans, hay ! Scheû t' lai-m'-e-påye, radjustêye li gorea,
      Et po les noveas vnous k' årént l' åme ecoidlêye,
      Tchante ! Tchante ! Pol discoidler. Tchante ! Tchante disk' å waxhea !Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 111 (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E165

Ratournaedjes

[candjî]
håsse di dmorer tot seu, sins k' on vos djåze