Aller au contenu

langue

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « langue », paski l’ walon n’ a nén stindou l’ sinse di « linwe » po « lingaedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
langue langues

langue femrin

  1. (linwince) manire di s' fé comprinde, aprume tot cåzant, d' ene metowe trope di djins.
    • Li sanscrit, c' est ene langue sacrêye di l’ Inde.
    • I cnoxhe cwate cénk langues Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Bén conoxhe si langue doet permete a on Walon di mia djudjî, ey adon, di mia conoxhe eto les ôtès langues Roger Viroux (fråze rifondowe).
    • Bén vola ! Mi shonne t i, mi, ki nos dvréns fé ene pitite foice po-z aprinde a djåzer ene ôte langue ki l’ walon. Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.6 (fråze rifondowe).

Notule d’ uzaedje

[candjî]

Sacwants scrijheus rinacnut po-z eployî « langue » e walon; on l' pout replaecî pa « lingaedje », mins on n' eployive måy « linwe » po ç' sinse la e 20inme sieke, èn uzaedje ki si stind e 21inme sieke emey les rcåzeus.

Sinonimeye

[candjî]

lingaedje

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C1, C106, C107

Ratournaedjes

[candjî]
manire di s' fé comprinde tot cåzant, d' ene metowe trope di djins Loukîz a : lingaedje
  • Francès : langue (fr)

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike langue so Wikipedia

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
langue langues

langue femrin

  1. (antomeye) linwe.
  2. (linwince) langue (mot scrît e francès come e walon, mins prononcî diferinnmint), lingaedje.