lingaedje
 |
Cial, n a des racsegnes eciclopedikes so les lingaedjes |
Walon[candjî]
lingaedje [o.n.]
1. cåzaedje d' on peupe, diferin des cis des ôtes peupes ki vikèt astok. Dj' inme mî aveur on no flamind et disfinde li walon k' on no pår walon et leyî dcweli m' lingaedje (M. Slangen). Li lingaedje c' est çou ki permete al djin, cwand ele a ene zine dins s' cervea, del fé passer ås ôtes (L. Baijot). F. langue. >> lingaedje da Defrecheux, da Dante, da Voltaire, da Shaekspeare, da Goethe, da Cervantes: florixheures po djåzer do walon, di l' itålyin, do francès, di l' inglès, di l' almand, do castiyan. >> lingaedje d' oyi °.
2. manire di djåzer d' ene djin, diferin des djins ki vikèt avou leye. Come leu lingaedje est grossî ! On dit eto : cåzaedje, djåzaedje, pårlaedje. F. langage. >> ridresseu(se) di lingaedje.
3. (mot d' éndjolisse) eshonna di caracteres, simboles eyet rîles ki, eshonne, permetèt di scrire çou k' on programe doet fé. C' est co des vîs programes sicrîts e lingaedje Fortran F. langage (informatique).
Etimolodjeye et tcherpetaedje[candjî]
Riwalonijhî calcaedje do F. "langage". [1]
Hårdêyes divintrinnes[candjî]
- Dipus d' racsegnes so l' lingaedje
- Dipus d' racsegnes so les lingaedjes informatikes
Pî-notes[candjî]
- ↑ On tcherpetaedje pår walon åreut dné “linwaedje” (bodje "linwe", cawete -aedje 2).
