Aller au contenu

liyon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « liyon », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin liyon liyons
femrin liyone liyones

liyon omrin

  1. grande biesse a cwate pîs, ki vike e l’ Afrique, ki rshonne a ene sôre di grand tchet avou des poys ki tirnut sol rosse, eyet ki l’ måye a-st ene grosse caime et rilomé po esse li rwè des biesses.
    • On intind l’ liyon rudji. Motî d’ Nivele, a « rudji » (fråze rifondowe).
    • Tes omes k' ont passé cial tot fjhant l' pôlet l' madoûle
      Po sayî d' nos emacraler,
      N' ont nén compris ki l' djoû k' on liyon groûle
      Il est bén målåjhey a-z andoûler !Louis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 120 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
biesse ås tetes sovint loukeye come li rwè des biesses