Aller au contenu

magzô

Èn årtike di Wiccionaire.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « magzô » u « magot » ?

Etimolodjeye

[candjî]

calcaedje do francès « magot » (minme sinse)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

magzô omrin

  1. gros hopea d' cwårs k' on-z a spårgnî ou wangnî.
    • Mins sol parole des omes, veyoz vs, dji conte si pô
      Qui dji n' croerè k' c' est vraiy, ki cwand dj' terrè l' magzôAndré Delchef, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «Li galant de l'siervante», p.5 (fråze rifondowe).
    • I rinteure è s’ cabâne èt d’so l’ pas d’ gré dè l’ câve,
      Ètérre d’on côp
      S’jôye èt s’ mag’zau
      Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.
    • Ti n' dis rén, twè, Djôsef; t' aveus motoit stî rprinde ti magzô ! Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 51 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

malkea, djezî

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

[candjî]
magzô