manike
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « man- » (« mwin »), avou l’ cawete « -ike »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ma.nik/ /ma.nœk/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ma.nik/
- Ricepeures : ma·nike
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
manike | manikes |
manike femrin
- sôre di spès want d' cur ki waerantixhe les mwins des coibjhîs cwand i keuzèt.
- sôre di spès want ou spès cwåré d' sitofe, po waeranti les mwins del tcholeur cwand on prind ene sacwè d' foirt tchôd el coujhene.
- pougneye k' on toûne po fé roter èn usteye mecanike (viole, usteye di foidje, diåle volant, evnd.)
- On grand djonne coir, avou ene båbe et des crolés ouys, tchantéve des viyès airs tot tournant l' manike d' ene vierlete — Maggy Frisée (fråze rifondowe).
- Ene viye nerveuse mwin fwait brotchî ses dognons et serant l' pougneye del manike k' ele vént d' apicî — Louis Lecomte (fråze rifondowe).