Aller au contenu

manote

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « man- » ‎(« mwin »), avou l’ cawete « -ote »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
manote manotes

manote femrin

  1. (no d’ meube) pîce d' ene usteye, d' on meube k' on tént al mwin.
    • Les manotes d' on bardakin, d' on bîle, d' ene male.
    • Gn a ene manote do ridant k' est dismantcheye.
    • Cwand ti sintrès ene pitite manote, saetche on bon côp ; li cofe vénrè tot seu Anatole Marchal (fråze rifondowe).
  2. want po s' waeranti l' mwin et l' pougnet (airtchîs, coujhnîs, evnd.).
    • Purdoz les manotes po rsaetchî l' greyî foû d' li stouve Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  3. (mot d’ houyeu) pîce di fier la ki s' radjondèt les cwate coides di l' aburtale do hertcheu.
  4. (djustice) rond anea d' fier k' on mete å pougnets d' on prijhnî.
    • On lyi a metou les manotes.
  5. plaece del schaesse wou çk’ on meteut les mwins po s’ tini.
    • On saye di s’ rivierser, on s’ abaxhe, on s’ rileve; on lance les manotes dins les stoumaks, on rowe, on pite — Édouard Thirionet, dins l' tecse «Les schaesseus» (fråze rifondowe et rarindjeye).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
pîce k' on tént al mwin
?
rond d' fier k' on mete å pougnet d' on prijhnî pôssetes
?

Ortografeyes

[candjî]

{{Orto | manote = C8 (pluriyal),C9a,C106, E1,E170, R9,R10,R11 | manott = E203 | = mon oute

Ratournaedjes

[candjî]
pîce d' ene usteye k' on tént al mwin
want po s' waeranti l' mwin
rond d' fier k' on mete å pougnet d' on prijhnî

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike manote (discramiaedje) so Wikipedia