Aller au contenu

mayet

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « maillet », (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
mayet mayets

mayet omrin

  1. (usteye) (mot des mnujhîs et scrinîs) sôre di mårtea avou ene grosse tiesse di bwès ou di cawoutchou.
    • On mayet d' munujhî.
    • Il etind on vî spwè
      Ki s’ sieve di s’ betch come d’ on mayet
      Po bouxhî sol buk d’ on blanc-bwès. Germaine Tilmant (fråze rifondowe).
    • Li matinêye s' a dschiré a bouxhî avou l' mayet et a fé chamter goupe, terére, coyîre, boutoe et gretrece Joseph Calozet, E payis des shabotîs (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. sot mayet : boubiesse, sot mvé
    • Vos vs prindoz co po li rwè do vinåve, vî sot mayet ki vs estoz ! Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
mayet