Aller au contenu

midone

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Racuzinåve avou l’ vî francès « mesdoner » (må dner)[1].

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin midone midones
femrin padrî midone midones
femrin padvant midone midonès

midone omrin et femrin

  1. di dnêye, lådje (ki dene voltî çou k’ il a).
    • Pocwè l' ci k' est midone dvins l' mizere es-t avare cwand il est ritche ? Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Li frumixhe n’ est nén foirt midone ; elle overe po s’ måjhone. Marcel David (fråze rifondowe).
    • Et vos, nozêye crapåde ki m' esteut si midone
      Dijhoz, sour, wice estez vs ?
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 151 (fråze rifondowe).
    • Al môde d' on modeu ki miloute ses midonès dneuses, ces banc-moussîs la ti sognèt et rassognî ås féns k' t' åyes håsse d' î raler sovint — David Blaude, Li Rantoele, l° 106 p. 7.

Contråve

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan, w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
midone