muzikeu
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Bodje "muzike", avou l’ cawete « -eu » (acawêye a on no).
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /my.zi.køː/ /mœ.zi.køː/ /my.zi.køːʀ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /my.zi.køː/
- Ricepeures : mu·zi·keu
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | muzikeu | muzikeus |
| femrin | muzikeuse | muzikeuses |
muzikeu omrin
- onk ki djowe voltî del muzike (sovint po s' plaijhi).
- Sint rovyî mes tåyes et mes ratayons k' ont stî cinsîs et muzikeus amon les contes d' Årdjetea — Joseph Schetter, Gretri, p. 28 (fråze rifondowe).
- Li djoû k' dji va leyî mes hozetes, dji vou k' on m' mete e tere sins les muzikeus ! — Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).
Mots vijhéns[candjî]
Dizotrins mots[candjî]
pipsakeu, violoneu, acordeyoneu
