oraedje
Apparence
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
oraedje | oraedjes |
oraedje omrin
- (mot d’ meteyo) foite plouve ki n' deure nén avou des aloumires et des côps d' tonire.
- Cwand les pexhons moxhnèt, c' est sene d' oraedje u d' tcholeur.
- Dj' åreu meyeu k' ele tchaireut dins m' lét k' l' oraedje.
- Et parey k’ ene coxhe d’ åbe, abatowe pa l’ oraedje,
Li pôve fourit-st ehertchî divins l’ oirbire… divna
Ene måssîte ragognasse ! On vraiy borea d’ clicotes ! — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.68, “Dihâv’lêye” (fråze rifondowe).
- araedje, colere.
- Del manire ki khagnive so s' tchike, on sinteut k' il aveut l' åme plinne d' oraedje. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.65 (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje do sinse) foirt moumint d' ene margaye.
- L' oraedje est passé ! Sayîz di vs racmoirder.
- Si l' måleur nos mancive eco ene feye d' èn oraedje,
Les pikes di nos coperes, les hepes do Borinaedje,
Do payis d' Lidje et d' Tchålerwè,
S' elevrént dzeu nos tiesses et nos brairéns-st eshonne. — Louis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 121 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]foite plouve ki n' deure nén avou des aloumires et des côps d' tonire
Waitîz eto
[candjî]Lijhoz l’ årtike oraedje so Wikipedia