Aller au contenu

aloumire

Èn årtike di Wiccionaire.

Loukîz a : «aloumoere»

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «aloumer» avou l’ cawete « -ire » (dizo assaetchance di «loumire»).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
aloumire aloumires

aloumire femrin

  1. (mot d’ meteyo) trait d' loumire e zigzonzesse k' on voet on court tins dins èn oraedje, et k' est shuvou del tonire.
    • Gn a yeu des fameuzès aloumires del nute. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Fleur di tonire dins ene feme-aloumire; Feme-aloumire k' est fleur di tonire. Lucyin Mahin. (ratournant Georges Brassens).
    • Ele si candja a biesse di l' apocalipe avou des ouys ki lancént des côps d' aloumire. Paul-Henri Thomsin, ratournant e walon Walon’rèye, tére di lédjindes, 1998, p. 28 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. come l' aloumire, rade come l' aloumire : raddimint.
    • Adon, pus vite ki l' aloumire,
      Li Crime, li Vindjince, li Petchî
      Des crevasses del tere abrotchît
      Rascoviets d' ene sipesse foumire. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les deus sèmeus", p.24 (fråze rifondowe).
    • Dj' avize ene marmote, astampêye, ki m' toûne li cou et rmoussî dins s' terêye, come l' aloumire. Lorint Hendschel.
    • Les sorcires endalént rades come l' aloumire sins leyî d' traeces, apus ki l' rond d' leu danse dins l' yebe. Gaston Lucy (fråze rifondowe).
  2. haire come l' aloumire

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
trait d' loumire d' èn oraedje

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike aloumire so Wikipedia