margaye
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /maʀ.ˈɡaj/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : mar·gaye
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
margaye | margayes |
margaye femrin
- dijhaedje di målès paroles inte deus djins ki n' sont nén d' acoird.
- Tchaeke feye ki c’ est margaye avou m’ feme, ele si va catchî å cabinet tot tchantant et s’ rivént ele tote riguedêye ! — Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.34 (fråze rifondowe).
- manke d' acoird etur deus djins, deus cmimåltés, deus payis.
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]- brete, brogne, macsigrogne
- algaråde, rouflåde
- dispite, distchicotaedje
- higne-et-hagne
- apougnaedje, acåmaedje
- cramion
- Loukîz a : «Motyince:margaye/walon#Sustantifs»
Omofoneye possibe
[candjî]- margay (o.n.; no d' biesse-ås-tetes)
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : E203