Aller au contenu

margaye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe «margayî».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
margaye margayes

margaye femrin

  1. dijhaedje di målès paroles inte deus djins ki n' sont nén d' acoird.
    • Tchaeke feye ki c’ est margaye avou m’ feme, ele si va catchî å cabinet tot tchantant et s’ rivént ele tote riguedêye ! Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.34 (fråze rifondowe).
  2. manke d' acoird etur deus djins, deus cmimåltés, deus payis.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]
  • margay (o.n.; no d' biesse-ås-tetes)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Ratournaedjes

[candjî]
dijhaedje di målès paroles inte deus djins
manke d' acoird