dispite

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Svierba do viebe « si dispiter ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
dispite dispites

dispite femrin

  1. mwais acoird inte deus djins, deus payis avou des metchantès paroles et des mançaedjes.
    • Al fén, s’ il arive li moende dispite, C’ est todi profit pol mårmite (d’ on mayeur do vî tins). Simon li scrinî (fråze rifondowe).
    • E finixhant cial ene dispite
      Ki pôreut durer disk’ al nute,
      Li vî cazake aveut råjhon. C.N. Simonon, Powezeyes e patwès d’ Lidje (fråze rifondowe).
    • Et c’ est po on parey pet d’ leu k’ ene hinne di biesse les a fotou onk conte l’ ôte, eviè des dispites sins fén. Simone Leroy (fråze rifondowe).
    • Li dispite divneut todi pus såvadje, si bén ki l’ tribun ourit sogne k’ i n’ meténxhe På a bokets. Jean-Marie Lecomte, L’ Oûve dès-Apôtes (ratournaedje) (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

mwais acoird inte deus djins Loukîz a : margaye

Codjowas[candjî]

dispite

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « dispiter ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « dispiter ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « dispiter ».