oremusse
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « oremus » (priyans).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɔ.ʀɛ.ˈmys/ /oː.ʀe.ˈmys/ /õ.ʀe.ˈmys/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɔ.ʀɛ.ˈmys/
- Ricepeures : ore·musse
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| oremusse | oremusses |
oremusse omrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- (e l’ eglijhe catolike) priyire del messe, ki, e latén, kimincive på mot latén «Oremus».
- Tins ki l' curé fjheut ses oremusses, dji tuzéve a m' fré k' aléve aler bracner ås bixhes — Georges Pècheur (fråze rifondowe).
- priyire k' on n' comprind nén çk' on dit, aprume tot djåzant des cåzaedjes di rbouteus, macreas, evnd.
- Tot rpougnant l' djonteure coixheye, li rbouteu fwait totès sôres di segnaedjes et dire ses oremusses — Lucyin Mahin, ratournant A.G. Terrien.
- On curé, ki passéve par la tot djhant ses oremusses, l' avize mins i fwait l' grand toû. Li mårlî k' el shujheut d' å lon, li voet tot parey mins… hay evoye, sins fé shonnance — André Henin (fråze rifondowe).
- Tot fjhant cist ovraedje la, i maltonéve des oremusses — Lucyin Mahin, Vera, p.35 (fråze rifondowe).
- long grandiveus cåzaedje po n' rén dire u po-z ariver a ene sacwè toursiveuzmint.
- Dji vou wadjî kel gros Delfusse,
Ki toûne åtoû del Melaneye,
Årè co dit ses oremusses;
Dj' el conoxhe si bén, s' litaneye.
- Dji vou wadjî kel gros Delfusse,
Sinonimeye
[candjî]priyire k' on n' comprind nén
Ratourneures
[candjî]- Oremusse, nosse tchet k' a des pouces; foutoz l' a l' ouxh, i nd årè puch : Rime-rame d’ efant
- Oremusse c' est po les pouces, Deyo gråciasse c' est po les begasses, åvé, c' est po les curés : rivazî po rire å ci ki cåze d' oremusse.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]
fôrmule di macrea
Francès : conjuration (fr), invocation (fr)