antchous

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje espagnol «adios» k' a dné eto «ådiyosse» (avou fornaiviaedje /aːd͡ʒɔ/ → /ant͡ʃu/); dijhaedje di trinte-shijh côps «årvey», «adiè».

Prononçaedje

Asteme ! Ci mot ci a on scrijha « -an- » ki n’ si prononce nén a môde di naziåle /ã/ mins /an/, çou ki respond a on scrijha Feller « -an′- ».

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /an.ˈt͡ʃu/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : an·tchous

Sustantif

singulî	pluriyal
antchous

antchous o. todi pluriyal

1. kidujhance grandiveuse, manire di cåzer tot tournant åtoû do pot.
   • Ca sins fé d’ antchouss, S’ elle etind l’ bagou, Minme les crasses, Di-s tu bén k’ djamåy Ele ni t’ prustêyrè Si camaedje — F. Nyns (fråze rifondowe). (ratournant Georges Brassens)

Ratourneures

1. sins antchous, sins fé d' antchous : sins si rtourner dpus k' ça. F. sans façon.

Sinonimeye

wilicom, hihåhå rinkinkin, oremusse, carimadjoye, kekesse, mezåmenes, marimince, mirabiliå, ceremoneye, mirlifitche, senes et menes, ådiyosse, imbaras, crizou (mots sovints å pluriyal); miersipepieuzmint el notule ALW 17.148.

Sipårdaedje do mot

w. do Levant

Ratournaedjes

± manire di s' kidure grandiveuzmint

• Francès : chichi ^(fr), manières ^(fr)