Aller au contenu

paye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Påye, pâye, påye.

Loukîz a : «påye», «pâye», «Påye»

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye 1

[candjî]

paye 1 [f.n.] salåre. F. "paye".

Etimolodjeye 2

[candjî]

calcaedje riwalonijhî do F. "paille" (!!! a-z aveuri)

paye 2 [f.n.] strin.

  1. [[payete].
    • C' est des rimimbrances d' imådjes ki rivnèt tot doirmant !
      Si vite k' on rdrouve les ouys ele fritchtèt come l' aronde
      Et l' djoye s' evole, come li paye d' on diåle-volant. Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), A ‘n-ancyin payîsan, p. 152 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. aveur ene paye : aveur trop beu.
    • Il esteut meynute cwand monsieu Nanård s' saetcha foû d' mon l' comissaire, et kékès djins kel rescontrént avå les voyes si djhént : vo-ndè-la onk k' end a ene boune paye. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.36 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]
  • påye (f.n.; fén del guere)
  • pâye (1. påye, fén del guere; 2. poye, glene)